باید دلیل باخت را سر فرصت پیدا کرد... باید ضعف ها را شناخت. باید انصاف را مدنظر داشت. در نیمه دوم و قبل از دریافت گل های ناگهانی، حداقل ۵ بار می توانستیم گل های بیشتری را بزنیم و نزدیم. مسئله برتری حریف نیست. ما به توپ و میدان احاطه داشتیم و از موقعیت های بی پایانی که در اختیارمان بود بهره نبردیم اما حریف این کار را کرد. استقلال برتر بود و می توانست نتیجه ای تاریخی را خلق کند ما به قول آرش برهانی «دست کم گرفتن حریف»، به قول امیرآبادی «بازی را تمام شده دانستن» به قول کیانوش «گل خوردن پس از گل نزدن» و هر دلیل دیگری که می توان متصور شد، نتیجه را به حریف تقدیم کرد. سرت را بالا بگیر هوادار... تیمی که دوستش داری، به حادثه ای باخت که در تاریخ رقم نخورده بود. ایرادی ندارد. ما همچنان در صدریم. ما همچنان منتظر بازی های بعدی هستیم. این بازی تمام شد. حالا باید به فکر بازی های حساس آینده باشیم.

نظرات شما عزیزان: